Vrijdag was het vroeg opstaan om in luchthaven van Kananga lang te wachten. De directie is ons komen uitwuiven en Marie-Jeanne (die op de luchthaven moest zijn voor de gouverneur) kwam ook nog afscheid nemen evenals Sylvain. In Kinshasa is pater Pol ons komen oppikken en zijn we nog naar het klooster geweest van de zusters van Don Bosco (in een arme wijk) en hebben daar een uitgebreide maaltijd gekregen in een restaurantje dat ze uitbaten om meisjes op te leiden. ( Spijtig genoeg kregen we op 12 december het verschrikkelijke nieuws dat pater Pol vermoord was in zijn kamer in Kinshasa* ).
‘s Avonds zijn we dan allen met onze bagage door de douane geraakt en na een lange nachtvlucht veilig in Zaventem geland.
Het einde van een indrukwekkende reis die we mochten maken met zeven toffe mensen. Ieder heeft op zijn/haar manier bijgedragen om er goede weken van te maken en om mekaar aan te vullen daar waar nodig. Een top team.
Congo is een mooi land, en de meeste bewoners zijn zeker veerkrachtig en optimistisch, maar de grote armoede maakt het hen niet gemakkelijk. Regelmatig kregen we dan ook een vraag om geld of om salarisverhoging... En dan is het niet gemakkelijk om die blanke te zijn die moet aangeven dat er geen budget is.
Verslag: Ingrid Maervoet
*Zie ook pagina 'RECENT' pater Paul